Corona legt de wereld (en ook het werk van GetOud) grotendeels stil. 70-plussers zijn een kwetsbare groep. We vragen hen hoe zij deze tijden beleven.  

Dagelijks leven
Het is een gekke gewaarwording dat ik 70 ben en tot de risicogroep behoor, terwijl ik een goede gezondheid heb en me dus in die zin veilig voel. De afgelopen week ben ik thuisgebleven. Mijn man doet de boodschappen, maar dan wel als de winkel is uitgestorven. Dat ik nu mijn normale sociale dingen van line dance, schilderles en de twee koren waar ik op zit niet kan bezoeken, vind ik op zich wel jammer, maar aan de andere kant kan ik me ook heel goed alleen vermaken met het lezen van een boek, haken en de iPad. Ik kom zelfs nog niet toe aan dingen waar ik anders ook nooit aan toe kwam. Ik ben dus nog niet begonnen met opruimen en het schoonmaken van het huis. Maar wie weet komt dat nog. 1 juni is nog een eind weg. Het is eigenlijk nog wel moeilijk je daar een voorstelling van te maken. In die zin vind ik het niet heel erg dat we thuis moeten blijven. Wat ik wel jammer vind is dat we niet naar onze kleinzoon in Amsterdam kunnen. Gelukkig hebben we Facetime.

Politiek en communicatie
De nieuwe maatregelen die vandaag zijn aangekondigd, voelden als een tegenspraak. Enerzijds Rutte die zegt dat je een ommetje mag maken en daarna Grapperhaus zegt: ‘Blijf alsjeblieft allemaal binnen en ga alleen naar buiten als het echt noodzakelijk is.’ En dan al die berichten die je hoort op radio en TV roepen bij mij ook angst op en nu denk ik: Moet ik nu blijven luisteren? Daar ben ik nog niet uit.

Veiligheid
In ons eigen huis voel ik me eigenlijk best veilig. Dat komt omdat we een groot huis hebben, met een grote tuin eromheen en met weinig mensen in de directe buurt. Dat voelt alsof je op een veilig eiland zit. Daarbij komt dat we in een klein dorp in Zuid Limburg wonen, waar het altijd al rustig is. Het kleine stukje straat waar ik vanuit huis naar kan kijken is helemaal leeg. Het gekke is dat je zelf het gevoel krijgt dat je niet naar buiten mag. Er is een soort drempel van: Kan ik wel naar buiten gaan om te wandelen? Gisteren heb ik een rondje om de kerk gelopen en ik zag twee, misschien drie mensen lopen, dat is uitzonderlijk weinig. Buiten lopen voelt als een overtreding, maar dat is het niet.

Waarom
Twee weken geleden was ik nog in Oostenrijk, op de terugweg dacht ik: ‘Zou de mens denken dat de wereld maakbaar is en gaat corona nu leiden tot ander gedrag? Minder materialistisch en meer sociaal? En wordt er misschien van bovenaf ingegrepen in deze samenleving?’ Misschien filosofisch, we zullen het zien.