Corona legt de wereld (en ook het werk van GetOud) grotendeels stil. 70-plussers zijn een kwetsbare groep. We vragen hen hoe zij deze tijden beleven.  

Martin

77, weduwnaar, vrijwilliger

Saai en eentonig
Mijn dagelijks leven is saai en eentonig. Ik ben gewend naar buiten te gaan, er op uit te gaan. Het is nu ongemakkelijk, als je ergens naar toe wilt, kan het niet. Mijn vrijwilligerswerk in het internetcafé in een bejaardencentrum is weggevallen. Ik ben leesbegeleider op een school met kinderen van niet Nederlandse komaf dat gaat nu ook niet meer door. Verder ging ik graag met vakantie en ook dat is nu voorbij. Maar ik heb niets te klagen: heb een huis, een tuin, de bomen staan in bloei en ik kan in het zonnetje zitten.

Nu vraag ik mij af hoe het straks gaat, als alles weer een beetje opengaat. Ik kan me voorstellen dat als eerste de scholen opengaan, maar dat de oudjes, waartoe ik behoor, thuis moeten blijven. We blijven toch kwetsbaar en zolang die immuniteit onvoldoende is en er geen vaccin is, zullen ze denken: ‘laten we hen dan in ieder geval ophokken, dan weten we zeker dat het goed met ze gaat.’ Dat is geen leuk vooruitzicht.

Applaus op tv
Wat me op tv opvalt is dat dat domme, domme applaus bij Jinek of Op1 er niet meer is. Dan hebben ze een of ander triest verhaal en dan wordt dat afgerond met applaus. Dat kan nu niet meer gebeuren, want er zit geen publiek meer in de studio. Dat is prettig. Ik hoop dat het doorzet en dat het in de toekomst wordt weggelaten. Buiten dat. Als je in het algemeen die volle praattafels ziet waarbij één persoon aan het woord is en de rest er eigenlijk een beetje voor Jan Doedel bij zit, denk ik: haal ze weg, ze zijn storend!

Taalmaatje
Ik vind het belangrijk dat mensen in Nederland, Nederlands babbelen, daarom ben ik taalmaatje voor een aantal mensen die Nederlandse les volgen. Het probleem is dat ze vaak met niemand kunnen oefenen, dus dat doe ik met ze. Normaal doe ik dat een-op-een, maar nu doen we het via Skype. Af en toe laten zij mij officiële brieven lezen die ze van bijvoorbeeld de gemeente krijgen. Het gebeurt dat ik ze wel drie keer moet lezen voor ik weet wat er staat. Dan denk ik: stop er dan naast die officiële brief ook een brief in Jip & Janneke taal bij, zodat mensen weten waar het over gaat. Met Rutte is nu hetzelfde aan de hand. Hij gebruikt zoveel moeilijke woorden, dat begrijpt niet iedereen. Vanmorgen keek ik naar de uitleg van het RIVM. Ze hadden het over cohort en ik dacht: ik weet eigenlijk helemaal niet wat dat is, dus ik heb het maar eens opgezocht. Zulke vaktermen zouden ze eigenlijk niet moeten gebruiken bij mensen die er niet zoveel verstand van hebben.

Hartpatiënt en longproblemen
Ik ben een hartpatiënt en heb ook nog probleem met mijn longen. Als ik corona krijg, dan zullen ze zeggen: ‘Wat doen we met die ouwe? Moeten we daar nog wel wat mee doen?’ Ik heb daar niet zoveel moeite mee. Als dit niet aan de hand was en ik een ziekte krijgen, dan moet zo’n arts toch ook tegen mij zeggen: ‘Wilt u nog wel naar de IC?’ Wat ik hoor is dat mensen telefonisch benaderd worden door de huisarts met de vraag hierover na te denken. Dan denk ik: In welke maatschappij leven we? Het zal mij niet overkomen dat de huisarts belt en zegt: ‘Hou er rekening mee dat als jij ziek wordt …’ Dat mag hij mij in een een-op-een gesprek duidelijk maken, maar niet telefonisch. Dan zijn we toch gek bezig? Schandalig.