Corona legt de wereld (en ook het werk van GetOud) grotendeels stil. 70-plussers zijn een kwetsbare groep. We vragen hen hoe zij deze tijden beleven.  

Moederdag
Afgelopen week waren de weersvoorspellingen voor Moederdag zo slecht, dat we besloten het een dag eerder te vieren. Dat was een goede beslissing. Het was heerlijk weer en we konden met zijn allen in de tuin koffie met een taartje eten. Van mijn zoon kreeg ik een puzzel van 1000 stukjes. Een goed cadeau, want met zo’n puzzel kan je een aardig tijdje bezig zijn. Binnenkort zet ik de kampeertafel dus weer in de kamer en ga hem leggen.

Vandaag, op Moederdag, heb ik ook nog een beetje feest en hoef ik niet te koken. Mijn man heeft bij een restaurantje eten besteld en dat hebben ze keurig thuisbezorgd. Ik ben helemaal blij: zorgzame kinderen en een zorgzame man. Wil je nog meer?

Mondkapjes
Ik hou iedereen flink op afstand en ga ook niet naar de winkels toe. Het meeste bestellen we online en als we iets vergeten dan hebben we een buurvrouw die regelmatig vraagt of we iets nodig hebben of mijn man gaat rond een uur of 18.00, als het rustig is, nog even naar de supermarkt.

Afgelopen week, tijdens een fietstocht, zagen we een groepje mensen met mondkapjes. Waarschijnlijk vinden ze het prettig om zo’n ding te hebben. Maar als je dan ziet hoe ze hem ‘even’ omlaag doen dan vraag ik me toch af of ze wel weten hoe ze dat moeten doen. Je mag namelijk alleen de elastiekjes aanraken. In onze krant stonden gisteren de patronen om zelf mondkapjes te maken. Er werd onderscheid gemaakt in: dames, heren, kleine kinderen en kinderen van acht tot twaalf. Het is echt niet moeilijk om ze te maken: vier lagen stof en een papieren zakdoekje ertussen. Mijn man opperde meteen dat ik ze misschien maar zelf moest maken. Dat ga ik niet doen. Als de wegwerp exemplaren ergens te koop zijn, dan koop ik ze wel. Veel makkelijker en bovendien die van stof moet je ook nog elke keer op 60 graden wassen.

Leven in vrijheid
Het zou fijn zijn als de onzekerheid voorbij is. Je weet helemaal niet wat er gaat gebeuren. Dan hoor en lees je over Duitsland dat ze daar de teugels weer wat loslaten en het besmettingsrisico omhooggaat. Dan denk ik: als je het hier los laat, wat gaat er dan gebeuren? Gisteren hebben ze in Leiden een winkelstraat af moeten sluiten vanwege te veel winkelend publiek. Je vraagt je dan toch af: waar zijn die mensen mee bezig?

Over de aanpak van Rutte ben ik best tevreden. Je merkt dat hij zijn onzekerheden heeft en moet vertrouwen op zijn adviesgevers. De toespraak van de koning op 4 mei was mooi. ‘Wij kunnen het, wij doen het samen. In vrijheid’ zijn woorden die mensen kunnen helpen in deze tijd. Je hoort nog wel eens over het vergelijk met de oorlog, maar voor mij is het grote verschil juist die vrijheid.

Wij zitten zelf ook in een gunstige positie. Als je geen baan of inkomen hebt, dan wordt het hard. Wij hebben ons AOW-tje aangevuld met een pensioentje. Wij zijn heel bevoorrecht. Daar ga je nu iets meer over nadenken. Je nam alles als vanzelfsprekend aan. Nu word je op de feiten gedrukt en zie je hoe goed wij het hebben. Je zal met een paar kinderen drie-hoog-achter zitten, hen les moeten geven en weet ik wat allemaal nog meer. Ja, dan hebben wij het goed. En alles in vrijheid.