Portretserie TattooAge: Albertina

Ik ben mijn man verloren. Toen de kleinkinderen mij vroegen: “Oma, wil jij van ons een tattoo?”, moest ik er wel goed over nadenken. Maar toen wist ik het toch snel. Ik wilde een zwaantje. Want wanneer er bij een zwanenkoppel eentje sterft, blijft de ander altijd alleen. Nou weet je nooit wie je tegenkomt wanneer je de hoek omslaat. Het kan dat ze volgende week langskomen en ik niet thuis ben. En dat de buurvrouw dan zegt: “Ze is aan het daten!” Maar dat is nu niet aan de orde. Voorlopig blijf ik alleen. Mijn kleinkinderen gingen het regelen. De tatoeëerder moest eerst kijken of het zou lukken. Ik heb toch een oud velletje. Het deed absoluut geen pijn. “Mag ik een foto van je maken, want je hebt een oudeheer van 78 verslagen. Jij bent 80, dus nu sta jij bovenaan!”