Portretserie TattooAge: Hans

Geboren: 1948 – Eerste tattoo: 1992 – Laatste tattoo: 2018

In 1992 ging de eerste tatoeage erin. Ik had een midlifecrisis en dacht: of een nieuwe vrouw, of een motor of een tattoo! Ik had echt het gevoel dat ik een halve meter boven de grond zweefde. Ik wist op slag: dit wordt heel groot. Mijn hele lichaam gaat vol. De tattoos zijn eigenlijk een fotoboek van mijn leven, van heel banaal tot heel diepzinnig. Banaal is bijvoorbeeld mijn afdeling biermerken. Kijk, ik ben een aardige druktemaker, maar ik heb ook tijd nodig om tot mezelf te komen. Zoals een schildpad. Die trekt zijn kopje en pootjes naar binnen en is dan lekker alleen. En het bloemetje op zijn schild laat zien: hier is alles goed, laat me maar even zo. Het kikkertje heeft te maken met mijn kleindochter Rana. Dat is Spaans voor kikker. In de loop der tijd ontdekte ik dat het een soort voodoo tegen mijn reumatoïde artritis werd. Ik werd er sterk van!


Hans heeft reuma. Met zijn tattoos probeert hij zelf de baas over zijn pijn en lichaam te zijn, in plaats van dat de ziekte dat is. Begrijp jij Hans?