Portretserie TattooAge: Willy

Geboren: 1949 – Eerste tattoo: 2001 – Laatste tattoo: 2003

Vroeger was ik tegen tatoeages. Op een avond stond er een man voor de deur die ik nog niet zo lang kende. Hij liet me vol trots de eerste letter van mijn naam zien, die hij op zijn arm had gezet. Ik lachte hem hartelijk uit. Toch maakte het iets in mij wakker en zie daar, ik deed hetzelfde op mijn rug. Maar de liefde ging voorbij. Toen heb ik in Thailand een doolhof over die letter laten zetten, want in een doolhof zoek je je weg in het leven. Zo is door die tattoo met heel veel gangetjes die korte liefdesletter verdwenen. Na een periode waarin alles in mijn leven verkeerd liep (man ging ervandoor, mijn hond en poes gingen dood, mijn winkel liep niet meer, ik moest mijn huis verkopen), werd ik ernstig depressief. Maar ik ben er sterker dan ooit uitgekomen. Ik liet op mijn hand een zonnetje zetten. Dat is het symbool voor de afsluiting van een zwarte periode in mijn leven. Het herinnert me dat de zon uiteindelijk altijd weer gaat schijnen.


Willy heeft een tattoo van een doolhof genomen als symbool voor het leven. Ervaar jij ook dat het leven een doolhof is waarin je je weg zoekt?