Corona legt de wereld (en ook het werk van GetOud) grotendeels stil. 70-plussers zijn een kwetsbare groep. We vragen hen hoe zij deze tijden beleven.  

In maart interviewden we Janna (82), zie het verhaal onderaan. In deze update vertelt Janna hoe het nu met haar gaat.

50 boeken gelezen en de kerstkaarten liggen klaar

De afgelopen periode ben ik lezend doorgekomen. Ik denk dat ik wel 50 boeken heb gelezen. Gelukkig allemaal hele goede en zijn ze minder dan leg ik ze gewoon naast me neer. Het was fantastisch en zo boeiend dat ik soms tot ’s avonds laat nog zat te lezen. Gelukkig lagen er de laatste tijd genoeg in het wijkcentrum op de boekentafel om mee te nemen, dat kwam de afgelopen maanden dus heel goed uit. Als ik de boeken uit heb, geef ik ze ook weer door.

Verder ben ik al begonnen met het maken van de kerstkaarten. Ieder jaar zijn dat er toch zo’n 40, 50. Ik had alle spullen in huis en het maken ging vanaf het begin af aan zo goed dat ik enthousiaster en enthousiaster werd. Inmiddels ben ik bijna klaar.

Er was veel behoefte aan telefonisch contact

Mijn broer en schoonzus wonen in België. Naar hen heb ik heel veel gebeld, maar eigenlijk heb ik sowieso heel veel gebeld. Het zal vast te merken zijn aan de telefoonnota. Aan de mensen merkte ik dat er echt veel behoefte aan telefoontjes was. Bij sommigen merkte ik dat ze ook behoefte hadden af te spreken. Dus dan vroeg ik ze vaak om een stukje te lopen. Iedereen was daar voor in.

Mijn clubjes zijn weer opgestart

De clubjes waar ik lid van ben, zijn ook weer van start gegaan. Een heb ik al bezocht. Doordat de ruimtes klein zijn, zijn de groepjes gehalveerd. We zitten nu aan de kopse kant van tafels van 1,5 meter. Volgende week wil ik weer naar mijn andere clubjes, want missen doe ik het wel. Het mooie was: op het moment dat mijn boeken uit waren en de kerstkaarten haast klaar voor verzending, gingen de clubjes weer van start.

Met de bus & mondkapje op stap

Een vriendin van mij belde of ik meeging naar het Museon, omdat daar een tentoonstelling van over het Jappenkamp* was. Natuurlijk ging ik mee. Zij met de fiets, ik met de tram en bus. De tentoonstelling was mooi en heeft mij enorm ontroerd en aangegrepen. Met mondkapje in mijn hand stopte de bus voor me. Ik stapte in, zwaaide nog naar mijn vriendin en liep naar de stoel. Ineens kwam er uit de speaker een luidde stem die zei: ‘Wil die aardige mevrouw die net is ingestapt haar mondkapje voordoen?’ Toen vond ik me echt heel oud geworden, dat ik het meest belangrijke in de bus vergeet.

Ik heb het goed gedaan!

Terugdenkend kan ik niet anders dan zeggen dat ik de afgelopen maanden niet als ellende heb gevoeld. Natuurlijk ik vond het rottig, voelde me beklemd, was ook een beetje bang ‘hopelijk overkomt het mij niet’, maar mijn pluspunt is dat ik nog zo goed ter been ben. Als dat zou afvallen, dan hoeft het voor mij denk ik niet meer.  Ik ben 83, behoor tot de risicogroep en vind dat ik het goed heb gedaan!

*Janna verbleef gedurende drie jaar van haar kinderjaren in het Jappenkamp

Dagelijks leven
Normaal gesproken ben ik altijd druk met mijn clubjes: kaarten maken, spelletjes spelen en gymnastiek en met het onderhouden van mijn vriendschappen. Alles is nu afgezegd, maar ik verveel mij niet. Doe de boodschappen, spreek een hoop mensen via de telefoon en besteed veel tijd aan mijn hobby’s: lezen en kaarten maken. Daarbij zet ik dan een heerlijk muziekje op. Ik gebruik nog steeds geen internet, was dat maar al zo. Ik bel veel en kijk TV, dan ben je al snel op de hoogte. Ik grijp nu ook weer vaker naar een vakantiefotoalbum. Zo herbeleef ik de vakantie weer.

Hamsteren
Gisteren had ik de laatste rol wc-papier te pakken. Op mijn boodschappenlijstje zette ik: ‘nieuwe rollen’. Helaas, bij de supermarkt was alles uitverkocht. Gelukkig trof ik buren in de lift die ‘s middags in Naaldwijk voor mij een pak wc-papier hebben gekocht. Zo lief!

Besmetting
Ik ben niet bang voor besmetting. We leren hier ook weer van. Ik wacht het allemaal wel af.

Anders dan anders
De samenhang tussen de mensen is nu echt fantastisch! Neem nu mijn wc-papier verhaal en natuurlijk heb ik deze week ook om 20.00 uur op het balkon gestaan en hard geklapt voor iedereen die nu voor ons zorgt.

Tips
Als je geeft en eerlijk bent, heeft dat nu op jezelf ook een effect. Stond je nooit open voor een ander, dan gebeurt dat nu ook niet. Ik onderhoud mijn contacten heel goed. Spreek af met familie en vrienden, bel veel en is er iemand jarig dan stuur ik een kaartje. Daar heb ik nu profijt van. Overigens heb ik altijd een voldaan en lekker gevoel als ik aardig ben tegen iemand.